Achter Gentse deuren

GUM

Ann Buysse

10/11/2020
“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”

Ik schrijf dit stukje aan de vooravond van de tweede lockdown. Tussen de eerste en nu was er net genoeg tijd om een hele maand lang het Gents Universitair Museum te openen. In dat GUM kan je als bezoeker “wetenschap als resultaat van vallen en opstaan, twijfel en verbeelding” ontdekken. En ook “een waardevolle en uitzonderlijke collectie uit verschillende wetenschappelijke disciplines”. Een strak plan.

En terwijl het GUM zich toonde aan de wereld, werd de wereld ook een levensecht GUM.

Een wereld waarin we met z’n allen en in ons aller belang onze manier van leven, werken, leren, ontspannen, zorg dragen en liefhebben moeten veranderen. En dat via drastische maatregelen gebaseerd op het werk van wetenschappers. Die wetenschap blijkt wel degelijk “een waardevolle en uitzonderlijke collectie verschillende wetenschappelijke disciplines” te zijn. Virologen, epidemiologen, filosofen, psychologen, economen, biologen, sociologen, pneumologen, pedagogen,… Ik noem maar wat. Een diverse schare “-omen” en “-ogen” zien, onderzoeken, informeren, adviseren, voorspellen, implementeren, evalueren. Met duidelijke taal en vertrouwen. En met “vallen en opstaan, twijfel en verbeelding”. Het virus wordt omschreven als bizar. Het legt ons in de luren. Het heeft nog veel mysteries. Er is nog geen remedie. We kennen nog weinig details. Er is een foutmarge. Iemand zei “we weten eigenlijk nog heel weinig, en dat is logisch: de pandemie is nog niet voorbij”.

Aan de museumversie van wetenschapsverbeelding ging maandenlange zorgvuldige voorbereiding vooraf. Op de levensechte versie was niemand voorbereid. Die voltrekt zich dag na dag voor onze ogen. We werden en worden met z’n allen behoorlijk ingedrukt, de kwetsbaarste schouders veruit het meest. De ongelijkheid wordt op scherp gezet. De verwarring, onzekerheid en onrust zijn groot. De vindingrijkheid, het vertrouwen en de hoop evenzeer. In mijn hoofd woont nu eens onrust, dan weer hoop. De daadkracht waarmee zovelen onophoudelijk en solidair oplossingen zoeken, vind ik zonder meer steunend. Waar het wars van structuren, reflexief en met respect voor de kwetsbaarste schouders gebeurt, hartverwarmend. Een strak plan.

Kent u Pippi Langkous? Ze is mijn maatje en trippelt met haar felle snoet wel vaker door mijn hoofd. Met de heerlijke zin “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan” die aan haar wordt toegeschreven. Al heeft Astrid Lindgren haar die woorden wellicht nooit in de mond gelegd. Wel deze (uit ‘Pippi doet boodschappen’ in het boek Pippi aan boord):
“Tja, als we eens begonnen”, zei Pippi. “Allereerst zou ik een piano willen kopen.”
“Ja maar Pippi”, zei Tommy, “je kunt toch niet pianospelen?”
“Hoe kan ik dat nou weten, als ik het nog nooit geprobeerd heb”, antwoordde Pippi. “Ik heb nog nooit een piano gehad om het te proberen. En laat ik je zeggen, Tommy, pianospelen zonder piano, dat kost ontzettend veel moeite om te leren.”

We hebben het nog nooit gedaan, dus ik denk dat we het wel kunnen. We hebben een waardevolle en uitzonderlijke collectie mensen. We hebben elkaar en onze solidariteit. En de mogelijkheid om te vallen, op te staan, te twijfelen en te verbeelden. En vallen doen we, en hard, nu al een tweede keer. Maar terugveren zullen we. Ik hoop vurig dat dit zal gebeuren met een doorgroeivermogen naar een meer duurzame manier van leven, werken, leren, ontspannen, zorg dragen en liefhebben. “En laat ik je zeggen, dat kost ontzettend veel moeite om te leren.” In het levensecht GUM wordt onze hele manier van leven op scherp gezet.

Dus ik denk dat we het wel kunnen. Allereerst zou ik voorstellen een piano te kopen. Een strak plan!

Hartelijk,
@AnnBuysse, Gent, 1 november 2020
Lees hier alle "Achter Gentse deuren"

Community Gent

Zebra speeches

Uitgesteld van 23 april naar 29 oktober 2020 - sprekers onder voorbehoud natuurlijk van de nieuwe datum

• Waaraan moeten we in Gent meer aandacht besteden?
• Welke opportuniteiten mag Gent niet uit het oog verliezen?
• Hoe versterken we de Gentse gemeenschap?
• Waar mogen we ook in Gent van dromen?
• Waar moeten we in Gent meer in investeren? 

Tien Gentse ‘burgers’ aanvaarden de uitdaging om hun droom of project voor te stellen in een persoonlijke speech van maximaal 7 minuten.
Tien Gentse mannen en vrouwen delen graag hun mening over cultuur, digitalisering, diversiteit, duurzaamheid, economie, maatschappij, ondernemerschap, participatie, samenlevingsopbouw, veiligheid of vorming … Voor en door Gentenaars.
Bilal Abbas, Brahim Bouzarif, Ergys Brocaj, Sofie De Lancker, Steven De Smet, Christine De Weerdt, Dimitri Strybos, Eva Van Hende, Mieke Van Herreweghe en Kristel Vereecken verlaten het grijze en genuanceerde eenheidsdenken.

Zelfbewust kiezen ze voor een duidelijk en eigenzinnig zwart-wit verhaal met een unieke ‘streepjescode’. Omdat zebra’s die de lijnen uitzetten niet te temmen zijn…

Schrijf je hier in
29/10/2020
18u30 - 21u30
Zebrastraat 32 - 9000 Gent

10 ideeën van Gentenaars.
10 speeches in de Zebrastraat.
10 nieuwe kansen voor Gent?

Wat

Community Gent is een ontmoetingsplaats waar mensen en organisaties elkaar ontmoeten met als doel zich actief in te spannen om van Gent als community een nog betere plaats te maken om te leven, wonen, werken. De Community Gent faciliteert, geeft de mogelijkheid om…, maar stelt zichzelf niet centraal. De Community Gent “enabled”, en maakt samenwerking en creativiteit mogelijk, vooral door onbekenden aan elkaar voor te stellen en samen-werken te stimuleren.

Community Gent (DCG) is een organisatie die als hoofdtaak heeft Gentenaars (of “Gent gebruikers”) te verbinden rond één centraal gegeven: Gent nóg beter maken dan nu om in te wonen, leven, werken. We kunnen daarbij steunen op heel wat bestaande en positieve elementen zoals:

• de kracht en historiek van Gent als stad
• de positieve uitstraling van de Provincie
• de economische kracht van de regio
• de fierheid Gentenaar te zijn
• het vernieuwende beleid van de politici: de investeringen in mobiliteit en onderwijs om er maar enkele te noemen.

Deze manier van werken kan worden samengevat onder de noemer “connecting the dots”, de juiste partners bij elkaar brengen met de juiste ideeën. DCG brengt mensen bij elkaar, zowel met een functionele als een emotionele doelstelling. Mensen die elkaar niet kennen, werken ook niet samen. Mensen die elkaar leren kennen, leren elkaar vertrouwen en besluiten dan om samen te werken.

Partners

Contact

Bart Vandesompele

Links

> Missie en doel
> Wie zijn we?
> Voorbije activiteiten
> Albums
> Website, privacy en cookie-disclaimer

Info

Blijf je graag op de hoogte?
Schrijf je in op onze nieuwsbrief
Powered by F1 plus